طراحی پایدارساز غیرخطی فازی برای سیستم های قدرت دارای تأخیر زمانی

به علت استفاده از وسایل اندازه گیری و لینک های ارتباطی برای انتقال اطلاعات اندازه گیری شده، تأخیر زمانی به طور گسترده در سیستم های قدرت وجود دارد. این تأخیر زمانی روی پایداری سیگنال کوچک تأثیر گذاشته و باعث کاهش میرایی نوسانات فرکانس پایین می شود. بنابراین، برای کارایی بهتر پایدارسازهای سیستم قدرت، باید اثر تأخیر زمانی در محاسبات طراحی لحاظ شود. این مقاله اثر تأخیر زمانی روی پایداری سیگنال کوچک سیستم تحریک ژنراتور که به وسیله پایدارساز سیستم قدرت تأمین می شود را بررسی می کند و با استفاده از روش t-s فازی یک پایدارساز سیستم قدرت که در آن اثر تأخیر زمانی در ولتاژ اندازه گیری شده ترمینال ژنراتور لحاظ شده است، طراحی می شود. در این مقاله شرایط پایدارسازی توسط توابع لیاپانوف - کراسوفسکی به صورت نامساوی های ماتریسی خطی (lmi) بیان می شود و از حل نامساوی های ماتریسی خطی، بهره های کنترلی پایدارساز استخراج می گردند. این پایدارساز روی یک شبکه تک ماشینه و چندماشینه آزمایش می شود و نتایج به دست آمده با پایدارساز مرسوم که در طراحی آن ها از اثر تأخیر زمانی صرف نظر می شود و همچنین با یک جبران ساز تأخیری تطبیقی که در مراحل طراحی آن اثر تأخیر در نظر گرفته شده است، مقایسه می گردد. شبیه سازی ها با نرم افزار matlab انجام شده و نتایج حاصل شده کارایی این پایدارساز را نسبت به پایدارسازهای مرسوم نمایش می دهد.